ویژگی های سینتیکی آنزیم اوره آز در حضور رس های سپیولیت و ورمیکولیت

اوره یکی از پرکاربردترین کودهای نیتروژن دار در زمین های کشاورزی است. سرنوشت این کود در خاک بسیار وابسته به فعالیت آنزیم اوره آز بوده و این آنزیم نیز عمدتاً به صورت جذب شده بر سطح کلوئیدهای خاک به ویژه رس ها قرار دارد. به منظور بررسی ویژگی های سینتیکی اوره آز آزاد و جذب شده بر سطوح رس های سپیولیت و ورمیکولیت، آزمایشی با هشت سطح غلظت اوره (۵، ۱۰، ۲۰، ۴۰، ۶۰، ۸۰، ۱۰۰ و ۱۲۰ میلی مولار) و غلظت ۱ واحد آنزیمی در دمای ۲۵ درجه سانتی گراد و ۷ph= انجام شد. جذب اوره آز بر سطوح رس ها ویژگی های سینتیکی آن را نسبت به حالت آزاد تحت تأثیر قرار داد. نتایج نشان دادند که اوره آز در هر دو حالت آزاد و جذب شده از سینتیک میکائیلیس- منتن پیروی می نمود. بیشترین مقدار vmax پس از اوره آز آزاد در کمپلکس اوره آز- سپیولیت و کمترین میزان km نیز در کمپلکس اوره آز- ورمیکولیت مشاهده گردید. همچنین نتایج نشان دادند که بیشترین کارایی کاتالیزوری پس از اوره آز آزاد به ترتیب متعلق به اوره آز در حضور ورمیکولیت و سپیولیت بود. همچنین فاکتور اثربخشی برای اوره آز جذب شده بر سطح سپیولیت بیشتر از اوره آز جذب شده بر سطح ورمیکولیت بوده و این امر به نوعی مبین کامل تر بودن فرآیند پخشیدگی در حضور سپیولیت است.